Vismigratie vormt een belangrijk aspect van het functioneren van het ecosysteem in het hoofdwatersysteem van Rijkswaterstaat. Slechte passeerbaarheid voor vis van barrières zoals stuwcomplexen is een risico voor het in stand houden van vispopulaties. Het passeerbaar maken van deze barrières, en daarmee het herstel van de longitudinale connectiviteit in de rivieren, speelt een sleutelrol in het herstel van de populaties van migrerende vissoorten. In de literatuur is allerlei informatie beschikbaar over de bijdrage van de verschillende verliesposten bij de stuwcomplexen - zowel in stroomopwaartse als in stroomafwaartse richting - voor verschillende vissoorten/gildes. Veel van deze informatie is gebaseerd op meetgegevens bij een specifiek object, voor een specifieke soort, op een bepaald moment, onder bepaalde omstandigheden. De bijlages van dit rapport geven een overzicht van deze informatie. Om deze informatie op een gestructureerde wijze te verwerken, en op een generieke wijze toe te passen voor een watersysteem met diverse stuwcomplexen, zoals bijvoorbeeld de Maas en de Nederrijn, is een flexibel analysetool ontwikkeld. Dit analysetool biedt de mogelijkheid om de gekozen waardes voor de cruciale parameters te variëren, daarmee de verliezen te berekenen van een soort, voor de afzonderlijke objecten binnen de stuwcomplexen, alsmede het totale verlies bij een stuwcomplex, en het verlies in het volledige watersysteem. Het analysetool is in deze studie toegepast voor de Maas en Nederrijn |
